Η επίθεση των αφεντικών με σκοπό την υποτίμηση κάθε πτυχής της καθημερινότητάς μας, είναι τουλάχιστον ξεκάθαρη. Σε αυτή λοιπόν την επίθεση εντάσσονται και η εκκένωση των καταλήψεων villa amalias και σκαραμαγκά, καθώς και η αστυνομική επιχείρηση στην ΑΣΟΕΕ, κατά την οποία συνελήφθησαν μετανάστες μικροπωλητές, και δέχτηκαν εισβολή το στέκι της ΑΣΟΕΕ και ο αυτοοργανωμένος ραδιοφωνικός σταθμός “Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης 98fm”, ο τεχνικός εξοπλισμός του οποίου κατασχέθηκε.
Σίγουρα οι επιθέσεις αυτές δε μας έπιασαν εξ’ απήνης, μιας και οι δυο καταλήψεις και η κοινότητα αγώνα της ΑΣΟΕΕ ήταν τουλάχιστον ανησυχητικές για τα αφεντικά και το κράτος τους. Άλλωστε οι μετανάστες που παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους, τα εγχειρήματα αντιπληροφόρησης, οι αντιφασιστικές συνελεύσεις και δράσεις, οι τυπογραφικές κολλεκτίβες, οι εστίες παραγωγής αντιεμπορευματικής κουλτούρας και αδιαμεσολάβητης επικοινωνίας, αποτελούν τα αναχώματά μας σε αυτούς που μάς θέλουν φτηνούς, μόνους και πειθαρχημένους. Αναμενόμενη λοιπόν η φιλολογία των media για εστίες ανομίας και βίας, αφού έτσι διαχειρίζονται τη βίαιη υποτίμηση των ζωών μας και της εργατικής μας δύναμης.
Το πανεπιστήμιο βέβαια δεν είναι κάτι αποκομμένο από το κοινωνικό γίγνεσθαι, συνεπώς υπάρχουν και εκεί κάποιοι που θα φροντίσουν να μη μας περάσει απ΄το μυαλό να αγωνιστούμε για αυτά που μας ανήκουν. Έτσι, προτάσσουν είτε συνειδητά είτε όχι, τον ατομικισμό, την αδιαφορία, τις πελατειακές σχέσεις, την αντιπροσώπευση, όλα δηλαδή τα σημάδια των καιρών μας και του συστήματος που ζούμε. Στηρίζουν ένα πανεπιστήμιο άσυλο για της επιχειρήσεις και κάτεργο για τους εργαζομένους. Προσπαθούν να μας πείσουν να σπουδάσουμε πειθαρχημένα (μαθαίνοντας από τώρα να σκύβουμε το κεφάλι στα αφεντικά), εντατικοποιημένα και με το κόστος φοίτησης όλο δικο μας. Με άλλα λόγια, υπερασπίζονται τα συμφέροντα των αφεντικών μέσα στο πανεπιστήμιο. Και τί άλλο θα μπορούσαν να κάνουν η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ, την ώρα που οι πολιτικοί τους φορείς βρίσκονται στην κυβέρνηση;
Από τη μεριά μας, το πανεπιστήμιο το θέλουμε άσυλο για τους από κάτω. Άσυλο για αυτούς που αγωνίζονται μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο, που στήνουν κοινότητες αγώνα και δημιουργούν σχέσεις που έχουν κόστος για τα αφεντικά μας. Άσυλο για τους μετανάστες, για τις συνελεύσεις μας, για τις αυτοοργανωμένες δομές μας, για όλα αυτά που πραγματώνουν τις αρνήσεις μας στον καπιταλισμό και οξύνουν με τη σειρά τους τον ταξικό πόλεμο. Και αυτό το άσυλο δεν το κατοχυρώνει κάποιος νόμος ή θεσμός του αστικού κράτους. Το δημιουργούμε στους αγώνες του τώρα, το δημιουργούν αυτοί που ζουν και αγωνίζονται μέσα σε αυτό.
Για αυτόν τον λόγο επιλέγουμε να μεταφέρουμε το πολιτικό κόστος από την κεντρική πολιτική σκηνή και της κινήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, στα επίσημα φερέφωνά τους μέσα στο χώρο των πανεπιστημίων. Οι καιροί μάς προστάζουν να αντιληφθούμε όλοι τη θέση μας και να έχουμε επίγνωση των συνεπειών των πράξεών μας, και από τη μεριά μας, απαντάμε πως έχουμε διαλέξει στρατόπεδο…εσείς; Γνωρίζοντας τις συνέπειες των πολιτικών μας επιλογών κάτω απο το πρίσμα της δικία σας αστικής δικαιοσύνης (φυλακίσεις αγωνιστών, εξοντωτικά πρόστιμα, ποινικοποίηση σχέσεων κλπ), πετάμε το μπάλακι των ευθυνών στα δικά σας χέρια ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, φροντίζοντας να μην πέσει από αυτά ούτε στιγμή. Θα νιώσετε το πολιτικό κόστος να σας βαραίνει. Μέχρι τουλάχιστον την ανακατάληψη των χώρων μας θα είστε υπόλογοι των πράξεών σας.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ
το κείμενο σε Pdf: Οι καταλήψεις είναι τα αναχώματα μας