ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΕΛΚΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥΠΟΛΗΣ

Υπάρχουν πολλές αφηγήσεις για το τι είναι το ελληνικό πανεπιστήμιο και σίγουρα η απάντηση δεν είναι μοναδική. Πέρα από το να παράγει το αυριανό εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό και συχνά αυτούς που το διαχειρίζονται, το πανεπιστήμιο αποτελεί από μόνο του έναν τόπο εργασίας. Έναν χώρο που κινούνται σε αυτόν διαφόρων ειδών εργαζόμενοι που κουβαλάνε στις πλάτες τους όλες αυτές τις μικρές (not) ιδιοτροπίες κάθε εργασιακού περιβάλλοντος. Οι (απλήρωτες) υπερωρίες, η επισφάλεια, η ανασφάλιστη εργασία, οι πενιχροί μισθοί, οι εργασιακές συνθήκες γαλέρας είναι επιχρυσωμένες με μια ρομαντική δικαιολογία: τα πανεπιστήμια είναι οι ναοί της γνώσης.

Αυτό το σύμβολο της κλάσης και της καλλιέργειας, το καθαρίζουν εργαζόμενες με μισθό που ίσα φτάνει για το νοίκι. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι βρίσκονται πλέον εκτός σύμβασης εργασίας, περιμένοντας τον επόμενο μεγαλοεργολάβο που θα τους βυθίσει ακόμα πιο βαθιά στην εξαθλίωση, καθώς γνωρίζουμε πολύ καλά τον Γολγοθά που τραβούσαν οι εργαζόμενες στον καθαρισμό και τη φύλαξη. Έναν Γολγοθά μεταξύ μαφιόζικων εργολαβικών εταιριών με εκδικητικές απολύσεις, τραμπουκισμούς, μισά ένσημα, φέσια μηνών και μισο-συμβάσεων με το ΕΚΠΑ, ένα μήνα δουλειάς επίσημα και ένα μήνα δουλειάς ανεπίσημα, άμισθα (και άλλα α-) ή και άλλες δημιουργικές τσαχπινιές του αρχαιότερου πανεπιστημίου της χώρας. Το παραπάνω success story της προηγούμενης εργολαβίας με στελέχη μεγαλέμπορους ναρκωτικών και κυβερνητικούς αξιωματούχους δεν μας εξέπληξε. Άρα, μάλλον την επόμενη φορά που ο Χρυσοχοΐδης θα ψάξει «για ναρκωτικά» στο ΕΚΠΑ, μπορεί να αφήσει ήσυχες τις εστίες και να κοιτάξει τις τηλεφωνικές επαφές πρυτάνεων και αντιπρυτάνεων.

Δεν ξεχνάμε και την καλά κρυμμένη κατηγορία εργαζομένων, για την οποία οι “τυπικές” εργασιακές σχέσεις θεωρούνται πολυτέλεια. Οι εργαζόμενοι στην έρευνα (πρακτικάριοι, κάποιες κατηγορίες μεταπτυχιακών φοιτητριών και υποψήφιοι διδάκτορες) συχνά είναι άμισθοι, χωρίς σταθερά ωράρια και κατά κανόνα ανασφάλιστες.

Τέλος, τα γεγονότα δείχνουν πως οι δακρύβρεχτες δικαιολογίες των λιτών προϋπολογισμών πέφτουν συνέχεια στο κενό, καθώς όσο συμβαίνουν όλα αυτά το κράτος σπαταλάει υπέρογκα ποσά για να διασφαλίσει ότι τα πράγματα θα παραμείνουν ως έχουν. Ειδικότερα, θα δοθούν 30.000.000€ για την σύσταση ενός διαχρονικού σχεδίου, της Πανεπιστημιακής αστυνομίας. Την πρόσληψη και εκπαίδευση των 1500 “ειδικών φρουρών” θα συνοδέψουν η δημιουργία υποδομών, σε κάθε σχολή, όπου θα εδρεύει η ομάδα αυτή. Ακόμα θα έχει αναγγελθεί η τοποθέτηση καμερών, μπαρών εισόδου, όπως επίσης έργα για την περίφραξη των πανεπιστημιουπόλεων. Βλέπουμε πως όσο μειώνουν τα διαθέσιμα ποσά για τους μισθούς και την ασφάλιση των εργαζομένων στα ήδη υποστελεγχωμένα πανεπιστήμια, γίνονται ιδιαίτερα ανοιχτοχέρηδες όταν τα έξοδα αφορούν καταστολή. Έτσι προδίδουν ότι η εργασιακή πραγματικότητα στο πανεπιστήμιο όχι απλά συμβαίνει συνειδητά και απροκάλυπτα, αλλά ταυτόχρονα είναι μια κανονικότητα που πρέπει να επιβληθεί και να ενισχυθεί δια πυρός και σιδήρου.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν μια αρκετά βολική κατάσταση για το κράτος και το ίδιο το Πανεπιστήμιο, του οποίου ερευνητικά κονδύλια αλλα και τις συμβάσεις ερευνητών διαχειρίζεται ο ΕΛΚΕ. Αφού για έναν “καλό σκοπό”, εξαλείφονται περιττά έξοδα, ελαχιστοποιώντας το κόστος από τις προαναφερθείσες υποχρεώσεις. Φυσικά, όλα αυτά συμβαίνουν σε βάρος των συμφερόντων των εργαζόμενων, ειδικά σε μια περίοδο που με πρόφαση τη πανδημία καταστέλλεται κάθε μορφή οργάνωσης και αγώνα. Αυτά τα συμφέροντα καλούμαστε να υπερασπιστούμε, όχι από χόμπι, αλλά γιατί είναι ζωτικοί παράγοντες της υποβάθμισης των ζώων όλων μας. Γι’ αυτό, ως ανοιχτή συνέλευση πανεπιστημιούπολης επιλέξαμε την — να παρέμβουμε με πανό, τρικάκια, συνθήματα και σπρέι στον ΕΛΚΕ της Πανεπιστημιούπολης, με σκοπό να αναδείξουμε όλα τα παραπάνω ζητήματα.

Επόμενη συνέλευση Σάββατο 16/1, ώρα 14:00, στην Α’ ΦΕΠΑ*.

Ανοιχτή συνέλευση πανεπιστημιούπολης

* Η συνέλευση πραγματοποιείται σε εξωτερικό χώρο ή καλά αεριζόμενο (σε περίπτωση που είναι δυσχερείς οι καιρικές συνθήκες)