Τις τελευταίες μέρες βιώνουμε ένα πρωτοφανές γεγονός διακρατικής καταστολής και σχιζοφρένειας, που αφορά όλους τους αγωνιζόμενους φοιτητές/τριες, και που χτυπά άμεσα στη δράση και στην ύπαρξή μας. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Στις 2/5/15 προσήχθησαν από μια καφετέρια στο Μιλάνο 5 έλληνες φοιτητές , εκ των οποίων ο ένας απ’το φυσικό, μια μέρα μετά τη συμμετοχή τους στη μαζική διαδήλωση ΝΟ ΕΧΡΟ με μοναδική αιτιολογία ότι εθεάθησαν να βγαίνουν από κατάληψη. Αφού υποχρεώθηκαν σε βίαιη λήψη γενετικού υλικού και δακτυλικών αποτυπωμάτων, αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς να τους αποδοθούν κατηγορίες. 6 μήνες μετά, οι ιταλικές αρχές εκδίδουν ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης (και ) γι’αυτούς και χωρίς καν να έχει παρουσιαστεί η σχετική δικογραφία στις ελληνικές αρχές, με μια γενικόλογη περίληψη κατηγορητηρίου ότι συμμετείχαν σε διαδήλωση, ζητούν να εκδοθούν και να δικαστούν στην Ιταλία. ‘Ετσι, τα ξημερώματα της Πέμπτης 12/11, η ελληνική αστυνομία εισέβαλε στα σπίτια τους και αφού ξεσκόνισε κάθε γωνιά του προσωπικού τους χώρου, τους συνέλαβε και τους οδήγησε στη ΓΑΔΑ. Την παρασκευή 13/11 το πρωί, οι 5 πέρασαν από εισαγγελέα και κρίθηκαν μη προφυλακιστέοι με περιοριστικούς όρους έως ότου πραγματοποιηθεί το συμβούλιο εφετών που θα κρίνει εάν τελικά θα τους εκδώσει στην Ιταλία για να δικαστούν.
Η μαζικότητα της διαδήλωσης ΝΟ-ΕΧΡΟ με πανευρωπαϊκή συμμετοχή διαδηλωτών ήταν ανάλογη με τη βαρύτητα της ίδιας της έκθεσης, που φέτος φιλοξενούνταν στο Μιλάνο. Συνοπτικά, η ΕΧΡΟ είναι μια διεθνής έκθεση που διεξάγεται κάθε πέντε χρόνια σε διαφορετική πόλη και με διαφορετική θεματολογία που σκοπό έχει την ανταλλαγή ιδεών και την εύρεση λύσεων για το αντίστοιχο θέμα. Φέτος ο κεντρικός τίτλος ήταν “ενάντια στον υποσιτισμό”, με την παρουσία πολυεθνικών ομίλων και εταιρειών και θεσμικών φορέων. Με αφορμή τη διοργάνωση αυτή, έγινε ανάπλαση του κέντρου του Μιλάνου σε μια γενικότερη κατεύθυνση για εμπορευματοποίση του κέντρου της πόλης. Για να γίνει αυτό, αμέτρητοι προλετάριοι από τις πλέον υποτιμημένες γειτονιές του Μιλάνου εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, από τις γειτονιές και τις πλατείες τους, γεγονός που κατέστρεψε τις ντόπιες πολιτικές δομές και τις σχέσεις που τις πλαισίωναν. Παράλληλα βέβαια, μιλάμε για αμέτρητες κακοπληρωμένες ή απλήρωτες (στο όνομα του “εθελοντισμού”) εργατοώρες, για ένα καπιταλιστικό πανηγύρι με υπέρογκο κόστος. Μιλάμε για χάραξη νέων στρατηγικών, που στοχέυουν στην περαιτέρω υποβάθμιση και εξαθλίωση των ζωών μας, και νέων συνθηκών για την υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης. Και όλη αυτή η βρώμα, επιμελώς καλυμμένη με ένα άρωμα μιας πολιτιστικής και επιχειρηματικής καθαρότητας. Απέναντι σε αυτή την επιχειρηματική φιέστα καλέστηκε και η συγκέντρωση ΝΟ-ΕΧΡΟ.
Η καταστολή και ποινικοποίηση της συμμετοχής των αγωνιστών φοιτητών στην παραπάνω διαδήλωση εξυπηρετεί ξεκάθαρες πολιτικές σκοπιμότητες. Δημιουργεί τη βάση για την προληπτική καταστολή όλων των παρόντων και μελλοντικών ταξικών κινημάτων των “από τα κάτω”. Αλλά πιο σημαντικό, ποινικοποιεί θεσμικά (μέσω ευρω-εντάλματος, το οποίο δείχνει πως όταν πρόκειται για καταστολή των κινήματων, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση λειτουργεί μια χαρά) αλλά και συνειδησιακά (μέσα από ένα θεαματικό κυνήγι μαγισσών) στο σύνολο της κοινωνίας τα πολιτικά φρονήματα των υποκειμένων που αγωνίζονται στην καθημερινότητά τους. Για όλο αυτό το καφκικό κλίμα ισότιμη ευθύνη έχουν και οι ελληνικές αρχές, που (αν σκεφτούμε την πρότερη μπουρδολογία για “συμμαχία των χωρών του νότου” και “ανάπτυξη κάτω από κοινή ευρωπαϊκή στέγη”), είναι η νούμερο 1 σύμμαχος τής Ιταλίας. Το ελληνικό κράτος παίρνει την ευθύνη για το αν θα τους παραδώσει ή όχι στα χέρια ενός νομικού συστήματος-απομεινάρι μιας βίαιης κατασταλτικής στρατηγικής ενάντια στα μαχητικά και εκτεταμένα κινήματα της δεκαετίας του ’70 και του ’80, που δεν έχει καν ανώτατο χρονικό όριο προφυλάκισης μέχρι τη διεξαγωγή της δίκης, και που η συμμετοχή σε διαδήλωση υπόκειται σε φυλάκιση έως και 5 χρόνων!
Εμείς λοιπόν, που προσπαθούμε καθημερινά να οξύνουμε τον ταξικό ανταγωνισμό, που βλέπουμε τους εαυτούς μας ως εμπόδιο στο μηχανισμό (ανα)παραγωγής της εργατικής μας δύναμης στο χώρο που λέγεται πανεπιστήμιο, που βλέπουμε τα πλοκάμια της κάθε λογής EXPO, TED-X, RETHINK ATHENS κ.α. να μας θέλουν εθελόδουλους φοιτητές και απλήρωτους μεταπτυχιακούς στα ερευνητικά τους, αναγνωρίζουμε και ταυτοποιούμε τους εαυτούς μας στην επιλογή των 5 να παραστούν στη διαδήλωση στο Μιλάνο, και στεκόμαστε αλληλέγγυοι σ’αυτούς υλικά και συναισθηματικά, συλλογικά και ατομικά.
Αγώνες ενάντια στη μιζέρια της καθημερινότητας κάναμε και θα κάνουμε. Και θα ενωνόμαστε με όλα αυτά τα κομμάτια που βρίσκουν τους εαυτούς τους στις ταξικές μας αιχμές. . Οι διώξεις των πέντε φοιτητών δεν είναι ούτε κάτι μεμονωμένο ούτε κάτι ξένο προς τα εμάς. Όταν κερδίζεις έδαφος από τα κάτω και αρχίζεις να γίνεσαι επικίνδυνος για τα συμφέροντα των από τα πάνω, αυτό πονάει. Και η καταστολή γίνεται και θα γίνεται ολοένα και σκληρότερη απέναντι μας σε κάθε μας βήμα. Εμείς είμαστε όμως που θα βάλουμε την κόκκινη γραμμή και τους όρους στην υπεράσπιση των ίδιων μας των αγώνων στο παρόν και στο μέλλον. Είναι επομένως αυτονόητο ότι δε θα επιτρέψουμε σε κανέναν να εξοντώσει ούτε την πολιτική ούτε τη φυσική τους υπόσταση. Απέναντι στο δικό τους πολιτικό αυταρχισμό, απέναντι στη δική τους επίθεση, με όπλο τις σχέσεις μας και τα κοινά μας βιώματα, το λέμε απλά και καθαρά: ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ
ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΩΝ 5 ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΣΤΙΣ ΙΤΑΛΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ.
Αυτόνομο σχήμα ΦΜΣ
Το κείμενο σε pdf
