Για τον αγώνα των εστιακών.

Το Σάββατο 21/3 μετά από κοινή υπουργική απόφαση επιβλήθηκε η προσωρινή αναστολή λειτουργίας των φοιτητικών εστιών σε ολόκληρη τη χώρα. Eν μέσω πανδημίας, η κυβέρνηση, μέσα σε μία κρίση αντίφασης, καλεί τους οικότροφους να πάνε στα σπίτια τους, με πρόσχημα την υγεία τους. Ο Living Learning English έγραψε ένα άρθρο για αυτό το θέμα στον ιστότοπό του. Αυτές που εργάζονται και δεν μπορούν να αφήσουν τη δουλειά τους, αυτοί που δεν έχουν εναλλακτικό τόπο διαμονής και εν τέλει, όσες για προσωπικούς λόγους δε θέλουν να φύγουν από τις εστίες, είναι μερικά από τα παραδείγματα που δε λαμβάνονται υπόψην με την απόφαση αυτή. Ακόμη και την ίδια την κρατική ρητορική να εξετάσουμε, βλέπουμε ότι πέφτει σε αντίφαση όταν λέει ότι είναι επικίνδυνο να βγούμε από το σπίτι μας γιατί θα διασπείρουμε τη νόσο ενώ στέλνει χιλιάδες φοιτήτριες, φορείς ή μη -πού να το ξέρουν άλλωστε, σάμπως γίνονται τεστ;- να διαχυθούν σε όλες τις γωνιές της χώρας και να βάλουν σε περεταίρω κίνδυνο τις οικογένειές τους.

Οι εστίες, πολύ πριν την εκδήλωση του ιού είχαν τρόμερες ελλείψεις (και εξακολουθούν να έχουν). Η μοναδική συντήρηση των εστιών γίνεται από τους οικότροφους, αφού το κράτος αδιαφορεί πλήρως γι’ αυτές. Μιλάμε για χώρους που δεν παρέχουν θέρμανση το χειμώνα, ίντερνετ, και κλείνουν χρόνο με το χρόνο αφήνοντας κόσμο στο δρόμο. Τα παραπάνω, δεν είναι “ατομικές ευθύνες” φοιτητών, αλλά μεθοδευμένες ελλείψεις του κράτους σε μια διαρκή προσπάθεια να μη βάλει το χέρι στην τσέπη για τα αυτονόητα. Η αμέλεια παροχής αξιοπρεπών συνθηκών δεν είναι προνόμιο μόνο των εστιών αφού και στον τομέα της υγείας, το κράτος συνεχίζει να πραγματοποιεί προσλήψεις ιατρών με το σταγονόμετρο, να πετσοκόβει τη χρηματοδότηση του Δημόσιου συστήματος (υγείας), να προσφέρει ελάχιστες ΜΕΘ και μηδαμινούς αναπνευστήρες, να μην παρέχει τέστ για τον έλεγχο της εξάπλωσης του ιού και πολλά ακόμα που θα μας πάρουν σελίδες να αναφέρουμε. Προφανώς, υπάρχουν χρήματα για να πετάνε ελικόπτερα αδιάκοπα πάνω απ’ τα κεφάλια μας, για 1500 νέους ειδικούς φρουρούς και για την υπεραποζημίωση των ιδιωτικών νοσοκομείων που θα χρησιμοποιηθούν την ερχόμενη περίοδο.

Εξάλλου βλέπουμε ότι, το κράτος χρησιμοποιεί την πρόφαση της πανδημίας για να ασκήσει ένα καθεστώς εκτάκτου ανάγκης το οποίο καλούμαστε να δεχόμαστε πειθήνια. Η απαγόρευση κυκλοφορίας, το διώξιμο από τα σπίτια μας (εστίες) καθώς και πολλές άλλες πολιτικές που ασκούνται, αποτελούν αυταρχικές πρακτικές και θυμιζούν δικτατορία-χούντα του νεοφιλελευθερισμού. Γνωρίζουμε πολύ καλά το ότι το ποιος μένει στις εστίες αποτελεί ένα συνεχώς διαπραγματεύσιμο διακύβευμα το οποιό καθορίζεται από μια σειρά κριτηρίων και από σκληρή γραφειοκρατία. Επίσης, ξέρουμε ότι η παροχή εστιών δίχως πληρωμή είναι κάτι εύκολα μεταβλητό που πρέπει να διεκδικείται συνεχώς. Για εμάς το διώξιμο όσων μένουν στις εστίες αποτελεί ακόμη ένα μέτρο πειθάρχησης και επιτήρησης, μία προσπάθεια του κράτους να εγκαθυδρίσει την παρουσία του στο χώρο, καθώς και τον έλεγχο του ποιος μένει και ποιος όχι. Το γεγονός, μάλιστα, ότι αρκετά διαμερίσματα στις εστίες είναι κατειλλημένα καθιστά αυτόν τον έλεγχο ακόμη πιο αναγκαίο.

Για εμάς είναι κομβικό να μην αφήσουμε κανένα μπάτσο, καμία κρατική απόφαση και καμία κατάσταση εξαίρεσης να μας διώχνει από τα σπίτια μας. Το κράτος προσπαθεί να φορτώσει το ηθικό και υλικό κόστος της διαχείρισης της επιδημίας στις πλάτες των από τα κάτω. Εμείς από τη μεριά μας δεν πρόκειται να κάνουμε τα στραβά μάτια. Στεκόμαστε αλληελέγγυες/οι και στηρίζουμε όλα τα αιτήματα των οικότροφων.

· Παραμονή στα σπίτια τους, στις φοιτητικές εστίες. Καμία υπενοικίαση ξενοδοχείου για στέγαση των οικότροφων.
· Πλήρης κάλυψη των αναγκών τους αλλά και των εργαζομένων (σίτιση, συντήρηση, καθαριότητα, μέτρα πρόληψης και προστασίας, απολυμάνσεις κτλ)

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΣΤΙΑΚΩΝ

Αυτόνομο Σχήμα ★ ΦυσικοΜαθηματικού