Τον Ιούλιο του 2010 η Μ.Π., εργαζόμενη μετανάστρια στο κάτεργο καθαρισμού του ΕΚΠΑ, απολύεται λόγω της αγωνιστικής – συνδικαλιστικής της δράσης. Παρά τους εκβιασμούς και τους τραμπουκισμούς της εργολάβου το κίνημα αλληλεγγύης φοιτητών και εργαζομένων μαζί με τη Μ. κατάφερε την επαναπρόσληψή της σε άλλο πόστο του Πανεπιστημίου.
Όλα αυτά τα χρόνια η Μ. υπήρχε πάντα δίπλα μας στους αγώνες στο πανεπιστήμιο, από τις περιφουρήσεις της απεργίας των διοικητικών μέχρι τους δυναμικούς αγώνες των καθαριστριών και λοιπών εργολαβικών υπαλλήλων. Από τους αγώνες ενάντια στις διαγραφές και για το κόστος φοίτησης μέχρι τις συγκρούσεις με τους μαφιόζους που κάνουν μπίζνες στη πανεπιστημιούπολη.
Σήμερα η Μ. αντιμετωπίζει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα στην υγεία της. Ταυτόχρονα είναι μόνη της στην Ελλάδα, μακριά από την οικογένειά της. Στον κόσμο των αφεντικών, όπου δύσκολα μπορεί κάτι ναξεφύγει από τις επιβαλλόμενες καπιταλιστικές σχέσεις, ακόμα και η υγεία γίνεται προνόμιο όσων έχουν την τύχη ή την πολυτέλεια να μπορούν να την ανταλλάξουν με μερικά κομμάτια χαρτί. Γι’ αυτό δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια μπροστά στον παραλογισμό που θέλει η ζωή και η υγεία μας,των καταπιεσμένων, να είναι έκθετη στην εξουσία του χρήματος, άρα και αυτών που τα ελέγχουν, των αφεντικών, του κράτους, του κεφαλάιου. Γι’ αυτό δεν πρόκειται να αφήσουμε κανέναν μόνο του.
Γιατί τα αφεντικά έχουν τα πάντα με το μέρος τους, Εμείς έχουμε ο ένας την άλλη
η αφίσα σε pdf