Χρονικό κρατικής διαχείρησης μεταναστών

από εφημερίδα τοίχου “Ataxie locomotrice” τεύχος 1 Σεπτέμβρης 2012

Η “ιστορία” μας παρόλο που ξεκινάει πριν το 1990, με τα γκέτο των Ποντίων που ερχόντουσαν από τις χώρες της Ε.Σ.Σ.Δ., έχει ως επίσημη αφετηρία το 2008, με το Ευρωπαïκό σύμφωνο περί μετανάστευσης και ασύλου. Εκείνη την περίοδο εγκαθιδρύθηκε η FRONTEX στα σύνορα (φράχτης Έβρου), καθώς και μια σειρά από αντιδραστικές διατάξεις που αφορούσαν βασικά ζητήματα των μεταναστών (δικαιώματα και υποχρεώσεις για απόκτηση πολιτικού ασύλου, χαρακτηρισμός πρόσφυγα κλπ), οι οποίες ενισχύθηκαν και από την ανέγερση 20 κέντρων κράτησης κυρίως στα Δωδεκάνησα και σε βόρειες παραμεθόριες περιοχές (Παγανή της Λέσβου, Βέννα Ροδόπης, φυλάκιο στον Έβρο, στρατόπεδο Λαυρίου κλπ).

Τον Απρίλη του 2012, λίγες μόνο μέρες μετά την προκήρυξη των εκλογών, ανακοινώθηκε από τον Μ. Χρυσοχοϊδη η πρόθεση του υπουργείου Προ.Πο. και του υπουργείου Εθνικής Αμύνης, να ξεκινήσει άμεσα την κατασκευή στρατοπέδων συγκέντρωσης (ΣΤΡΑ.ΣΥ.) μεταναστών σε όλη τη χώρα. Σε αυτά, θα κρατούνταν από την ημέρα της σύλληψής ως την ημέρα της απέλασής τους, οι άνθρωποι που βαπτίστηκαν από το ελληνικό κράτος ως λαθραίοι. Η εξαγγελία αυτή θεωρήθηκε από τα υπουργικά επιτελεία του κράτους ως θριαμβευτική λύση του “προβλήματος” των μεταναστών χωρίς χαρτιά, και το πρώτο ΣΤΡΑ.ΣΥ., αυτό της Αμυγδαλέζας, άνοιξε στις 29/04.

Τις αμέσως επόμενες μέρες προωθήθηκε η ιδέα αποκατάστασης του «ιστορικού κέντρου» της Αθήνας (και συνεπώς της οικονομικής αναβάθμισης του), με αποτέλεσμα να ενταθούν τα πογκρόμ και οι επιχειρήσεις σκούπας, εναντίων μεταναστών. Όλη η εκστρατεία μίσους στολίστηκε με μια προπαγάνδα περί κοινωνικής απειλής λόγω της ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ-ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΒΟΜΒΑΣ-ΓΚΕΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗΣ του κέντρου της πρωτεύουσας, από τη διαμονή των μεταναστών σε αυτό. Αποτέλεσμα των ημερών ήταν χιλιάδες προσαγωγές μετά από ελέγχους της αστυνομίας αναφορικά με την κατοχή ή όχι νόμιμων χαρτιών (άδεια παραμονής, ροζ κάρτα) καθώς και εκατοντάδες συλλήψεις για μικρο-παραβάσεις. Δεκάδες ήταν οι εισβολές σε σπίτια από τα οποία οι μετανάστες κυριολεκτικά απήχθησαν, και στη συνέχεια στοιβάχτηκαν στα κρατητήρια των διαφόρων Α.Τ της Αττικής και του τμήματος Αλλοδαπών, αναμένοντας τη μεταφορά τους στα διάφορα ΣΤΡΑ.ΣΥ. που θα οικοδομούνταν.

Με γερά εδραιωμένα τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών, εντάθηκαν και οι δολοφονικές επιθέσεις κατά μεταναστών ακόμα και στους “νόμιμους” χώρους εργασίας τους (επιθέσεις σε μικροπωλητές σε πανηγύρια στη Ραφήνα και το Μεσολόγγι, ιχθυόσκαλα Περάματος), και στους ίδιους τους οικισμούς τους (καταυλισμοί Ρομά). Έτσι, η αναγγελία της επιχείρησης “Ξένιος Ζευς”, που θα είχε ως πρώτη φάση τις συλλήψεις και μετέπειτα την απέλαση των “παρανόμων”, βρήκε πρόσφορο έδαφος μέσα σε ένα παραλήρημα ρατσιστικών επιθέσεων και αντίστοιχης προβολής από τα ΜΜΕ. Η δολοφονία του Ιρακινού στα μέσα του Αυγούστου, δεν προκάλεσε καμία έκπληξη στην κοινωνία (και άρα και καμία κινητοποίηση), και τα επόμενα στρατόπεδα που έκαναν την εμφάνισή τους στη Ξάνθη, την Κομοτηνή και την Κόρινθο (03/08, 04/08 και 23/08), εγκαινίασαν τα ολοκαίνουρια κλουβιά τους, εν μέσω εθνικιστικών διαμαρτυριών από μέλη της χρυσής αυγής και κατοίκους των περιοχών αυτών. Οι μετανάστες με την “εγκληματική” τους φύση ήταν ανεπιθύμητοι, έστω και φυλακισμένοι και περιφραγμένοι με συρματοπλέγματα.

Για να αναφέρουμε κάποιους αριθμούς, τα στρατόπεδα που έχουν κατασκευαστεί για να στεγάζουν κατά μέσο όρο 1000 κρατουμένους, έχουν φτάσει να φιλοξενούν πάνω από 3000, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις να αντιστοιχεί λιγότερο από 1,5 m2 στον καθένα. Η μετάδοση ασθενειών διευκολύνεται ακόμα περισσότερο από τις σχεδόν ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής και ιατρικής περίθαλψης, και η αποκοπή από την κοινωνία καθιστά σχεδόν ουτοπική την προοπτική για νομική υποστήριξη των μεταναστών. Όλες αυτές οι συνθήκες εξαθλίωσης,αντίστοιχες με αυτές των φυλακών, έχουν οδηγήσει σε πολλές περιπτώσεις τους κρατουμένους σε εξεγέρσεις, που όλες όμως αντιμετωπίστηκαν με την πιο βίαια καταστολή.

Σήμερα, οι συλλήψεις έχουν ξεπεράσει τις 8000, και οι επίσημες απελάσεις τις 1000. Και ενώ, μέρα με τη μέρα πληθαίνουν οι δολοφονικές επιθέσεις κατά μεταναστών και άλλων κομματιών της κοινωνίας που έχουν βαπτιστεί αντικοινωνικά, τα υπεύθυνα υπουργεία εξαγγέλλουν την πρόθεσή τους για την ανέγερση συνολικά 30 ΣΤΡΑ.ΣΥ. σε όλη τη χώρα, εγχείρημα που θα στηριχτεί από την Ε.Ε. με 250εκατ. ευρω για το διάστημα 2011-2013.

Μένει να δούμε τι θα ακολουθήσει. Όσοι θέλουν μια Ελλάδα ευρωπαïκή, μπορούν να συνεχίσουν να απολαμβάνουν από τις πολυθρόνες τους την εξόντωση των μεταναστών-εργατών, περιμένοντας τη σειρά τους, ανακουφισμένοι από τη δική τους (φαινομενική) ανωτερότητα. Για πόσο ακόμα όμως;