Ανακοίνωση για τα γεγονότα της Τετάρτης 18/6 στο φυσικό

Κανονικά οι αυτοκρατορισμοί και οι προκλήσεις για ακόμα μια φορά του -εκλεγμένου νύχτα- και εντεταλμένου της κυβερνησης πρόεδρου του τμήματος φυσικής Γ. Τόμπρα δεν αποτελούν κάποια σημαντική είδηση (όπως οι ειρωνείες κι απειλές σε μέλη του φοιτητικού συλλόγου κατά την προσπάθειά του να παρεμποδίσει την διεξαγωγή κανονισμένης γενικής συνέλευσης).

Όταν φτάνουμε όμως στο σημείο να σηκώνει χέρι απέναντι σε συμφοιτητές μας τοτε είμαστε αναγκασμένοι να απαντήσουμε.

Την Τετάρτη 18/6/2014, μέλη του διοικητικού συμβουλίου του τμήματος μετέβησαν στο γραφείο του προέδρου για να ανακοινώσουν την απόφαση του φοιτητικού συλλόγου φυσικού για τη μη διεξαγωγή μαθημάτων και εργαστηρίων τη Πέμπτη 19/6 -λόγω της ψήφισης του νέου οργανισμού στη σύγκλητο του ΕΚΠΑ και της καλεσμένης διαδήλωσης φοιτητών, διοικητικών και καθαριστριών- αντιμετώπισαν την άρνηση του τόσο στην απόφαση όσο και στη νομιμοποίηση του δ. σ. με γελοία προσχήματα. Συμφοιτητές μας, που δεν ανήκουν στο δ. σ. και παρευρίσκονταν εκεί, αντέδρασαν στην προκλητική στάση του προέδρου και βρέθηκαν αντιμέτωποι με τραμπουκισμούς, γροθιές, τραβήγματα και προσωπικές απειλές όσων αφορά την απόκτηση πτυχίου καθώς και για μηνύσεις. Η κατάσταση οξυνθηκε με απόλυτη ευθύνη του κ. Τομπρα καθως σε προσπάθεια εξομαλυνσης της κατάστασης απο -ασχετους με το γεγονος- φοιτητές που συγκεντρωθηκαν στο σημείο συνέχισε να απειλεί και να τους ακολουθεί επιθετικα, με τελικο αποτέλεσμα να δεχθει ενα καφέ στο πρόσωπο.

Θα πρέπει να σημειώσουμε οτι εδω και μήνες ο κ. Τομπρας, στη προσπάθεια του να προβοκάρει τις κινητοποιήσεις φοιτητών και διοικητικών, προκαλούσε λεκτικά και σωματικά περιμένοντας μια αυθόρμητη και αντανακλαστική ενεργεια σαν τη προχθεσινη αλλα επειδή κανείς δεν του έκανε τη χάρη μάλλον αποφάσισε οτι έπρεπε να καταφύγει σε ακόμα πιο δραστικές ενέργειες χειροδικώντας χωρίς ουσιαστική αφορμή όταν δεν βρισκόταν κανεις άλλο στο χώρο.

Οι υποκρισίες όμως κάπου τελειώνουν όταν εμφανίζεται η αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ότι η πλήρης μεταστροφή των γεγονότων εις βάρος φοιτητών, η δημοσίευσή τους σε εφημερίδες όπως είναι η καθημερινή και άλλα ειδησεογραφικά sites συνοδευόμενη από φούσκωμα και ψεύδη περί ξυλοδαρμών και απειλών για βασανιστήρια θυμίζει ασφαλίτικες πρακτικές στοχοποίησης. Ενώ αξιομνημόνευτο είναι και το γεγονός οτι ακαδημαικοί και φοιτητικοί κύκλοι αναπαράγουν δεξιά και αριστερά τα ψέυδη αμάσητα και χωρίς καμία προσπάθεια να συμπεριληφθεί έστω και η “άλλη πλευρά”.

Κράτος ασφάλειας και πανεπιστήμιο

Οι ξεχειλισμένες από εμπάθεια φράσεις όπως «κόκκινοι φασίστες», «εδώ δε θα κάνετε ό, τι σας γουστάρει», «αυτά που ξέρατε τελειώσανε» κλπ δε διαφέρουν απ’ την λαϊκίστικη ρητορική που έχει υιοθετήσει το Ελληνικό κράτος τα τελευταία χρόνια προκειμένου να νομιμοποιεί στους αντιδραστικούς, τους ρατσιστές και τους συντηρητικούς, την εφαρμογή μέτρων συνολικής υποτίμησης και απαξίωσης των ζωών μας, την διαρκή βίαιη επίθεση στους μετανάστες και τους αγωνιζόμενους, καθώς και την σταδιακή μετατροπή του σε κράτος έκτακτης ανάγκης.

Όσων αφορά το πανεπιστήμιο, η προσπάθεια μετάβασης στην καινούργια ιδιωτικοποιημένη πραγματικότητα κορυφώνεται με την δημιουργία-ψήφιση του καινούργιου οργανισμού λειτουργίας ο οποίος αποτελεί και προϋπόθεση για την εφαρμογή του νόμου 4009/2011. Στον οργανισμό αναφέρονται τα πειθαρχικά, τα δίδακτρα και πλήθος άλλων συνθηκών που επιβεβαιώνουν ότι το καινούργιο πανεπιστήμιο θα αναδυθεί μέσα από την απαξίωση και τον αποκλεισμό των φοιτητών που δεν θα πληρούν τις νέες «ακαδημαϊκές» προϋποθέσεις. Το πανεπιστήμιο και όλοι οι βολεμένοι σε ανώτερες διοικητικές θέσεις καλοθελητές του συστήματος, ανέχονται τόσα χρόνια τις μαφιόζικες εργολαβίες (ΑΛΕΞΙΟΥ, ΣΥΜΩΝΕΤΑΤΟΣ) στον τομέα του καθαρισμού με αποτέλεσμα τις μαζικές απολύσεις, τους εκφοβισμούς, την απλήρωτη εργασία και την εκδικητικότητα απέναντι στις εργάτριες, παρακολουθούν μέσω «διαλόγου» με το υπουργείο παιδείας τις απολύσεις περίπου των μισών διοικητικών υπαλλήλων και συνεχίζουν να αναπαράγουν το ιδεολόγημα που θέλει το πανεπιστήμιο ναό της γνώσης και ύψιστο θεσμό διακίνησης ιδεών μέσω της ακαδημαϊκής «ελευθερίας».
Ενώ την ίδια στιγμη μια μερίδα καθηγητών, στελεχών και εργολάβων έχοντας εντοπίσει τις νέες επενδύσεις που ανοίγονται στο πανεπιστήμιο προσπαθεί να πλασαριστεί όσο το δυνατόν καλύτερα στις λίγες αλλα επικερδής θέσεις ισχύος μέσα σε αυτό.

Ο ακαδημαϊσμός του κράτους λοιπόν δε μας κάνει, και είμαστε υποψιασμένοι απέναντι σε όλες τις στρατηγικές προσπάθειες τεχνητής έντασης οι οποίες συσπειρώνουν κόσμο απέναντι στους αγωνιστές και ανοίγουν το δρόμο για τις νέες συνθήκες στους χώρους συμπεριλαμβανομένων και των όλο και πιο συχνών βανδαλισμών και κλοπών γραφείων, τομέων και εργαστηρίων οι οποίες μυρίζουν εταιρίες Security, κάτι που ταιριάζει γάντι στην διαρκή έκτακτη συνθήκη που μας έχουν επιβάλλει, με τις φωνές για παραπάνω ασφάλεια να πληθαίνουν.

Το κείμενο σε pdf